Hoe vertel je het je kinderen als je wilt emigreren?

Je hebt de knoop doorgehakt om te emigreren met je hele gezin! Maar nu moet je het je kinderen natuurlijk nog vertellen, maar hoe?

Het is is wel een verschil als je jonge of oudere kinderen hebt. Oudere kinderen hebben echt hun leven al in Nederland, ze hebben vriendjes en vriendinnetjes, zitten op school en beoefenen ze een sport. Kleine kinderen gaan misschien nog niet naar school en zitten nog niet op een sport. Kleine kinderen kunnen zich dan ook makkelijker aanpassen dan grote kinderen. Grote kinderen moeten eigenlijk wat ze hebben opgebouwd in Nederland achterlaten terwijl de kleine kinderen dat bijna niet hoeven. 

Voor ons was dit erg belangrijk, onze kinderen waren ten tijde van ons vertrek, 2, 3 en 5 jaar. Ze zijn dus nog heel klein en we hebben nog maar 1 kind op school zitten. Hij begon net wat vriendjes en vriendinnetjes te krijgen en hij zat nog niet op zwemles. Voor ons dus het moment om nu te vertrekken en niet veel later, dat zou het alleen maar moeilijker maken.  

Vertel de kinderen van de plannen en dat ze gaan verhuizen naar het buitenland, misschien zijn ze er al wel is geweest of anders laat je ze foto´s of een filmpje zien van waar ze heen gaan. Geef ruimte voor eventuele emoties en benoem de leuke en minder leuke kanten van het emigreren; Het is er heerlijk weer en je kan er bijna elke dag zwemmen. Je ziet opa en oma niet zo vaak meer, maar ze kunnen wel komen logeren en dan kunnen we hun het land laten zien etc. Voor ons gold dat we er al familie hadden wonen, we konden dus foto's laten zien en al een beetje bellen met de familie daar. Ook opa en oma waren er al een paar keer geweest, we konden zo ook met hun kletsen over Georgië en zij konden de kinderen vertellen wat er allemaal te beleven was. 

Vertel het niet snel tussendoor maar maak er echt even een moment van. Misschien is het verstandig dat ze daarna niet gelijk naar school gaan of naar hun sport. Ze hebben vast een uur later allemaal vragen wanneer het nieuws is binnengekomen. Blijf zelf die dag ook gewoon thuis en ga niet weg om te werken bijvoorbeeld. 

Vertel het te jonge kinderen nog niet zo snel, ze kunnen het anders niet goed overzien. Kleine kinderen hebben geen tijdsbesef, ze denken dat ze al over week gaan terwijl ze nog een jaar moeten wachten. 

Let op! Want kinderen kunnen in hun enthousiasme het al iedereen gaan vertellen, terwijl de buitenwereld nog van niks weet! Dat hadden wij met onze oudste, toen net 5 jaar. Hij had op school verteld van Ome Sam en dat hij met een vliegtuig erheen ging en niet meer terugkwam... De juffrouw dacht nadat ze het verhaal al drie keer had gehoord, laat ik maar is informeren bij papa en mama, hahaha!

Maak de dingen niet mooier dan het is, wij vertelden al snel dat we daar geen pindakaas of hagelslag kunnen kopen. Dat de mensen daar heel wat armer zijn en dat ze niet alles kunnen kopen wat ze willen. Dat we de vriendjes van school misschien wel nooit meer zien, dat we misschien wel een keer een foto kunnen sturen maar dat ze waarschijnlijk niet op bezoek gaan komen. We kunnen wel bellen, ook met beeld, dan kunnen we iedereen zien.

Je kan ze beter op voorhand al voorbereiden op het afscheid, dat als het eenmaal zover is iedereen je een dikke knuffel geeft en ze je allemaal gaan uitzwaaien en dat sommige mensen, zoals opa en oma misschien wel moeten huilen. Dat dat helemaal niet erg is, dat papa en mama misschien ook wel moeten huilen en dat zij dat ook mogen als ze willen. Dat ze vast nog allemaal leuke dingen gaan doen met hun opa en oma en hun favoriete oom & oom en heleboel ijsjes gaan eten!

Bedenk samen leuke dingen om het afscheid leuker te maken, zoals het trakteren op de laatste schooldag of op de opvang. Misschien kunnen we de vlag van het land waar we naar toe gaan tekenen en heel mooi inkleuren en geven aan het buurmeisje. En wat dacht je van een groot afscheidsfeest en misschien krijg je wel een cadeautje!

Pak samen de een verhuisdoos in, met bijvoorbeeld het speelgoed. Kinderen maken dan bewust de verhuizing mee en weten dan heel goed dat ze nu even het speelgoed moeten missen, maar dat als ze eenmaal verhuist zijn het speelgoed er weer is. Dat ze de verhuisdoos mogen uitpakken en dat al hun speelgoed weer tevoorschijn komt, dat zal een feest zijn!

Wij hebben onze kinderen vanaf het begin meegenomen in onze plannen, zelfs toen het nog niet zeker was hebben we gezegd tijdens het eten bijvoorbeeld dat we misschien wel bij Ome Sam gaan wonen in Georgië en dat ze daar ook nog een tante hebben wonen met 7 kinderen. Dat we met het vliegtuig gaan en buiten lieten we een vliegtuig zien, dat we daar ook in gaan zitten. Eerst krijg je geen reactie en gaan ze gewoon door met eten of spelen. Iets later krijg je ineens een vraag; "hoe oud zijn de kindjes in Georgië?". Ook als we aan het bellen waren met andere mensen waren de kinderen er gewoon bij, we deden niets stiekem en zo kregen ze het langzamerhand wel mee.

Onze emigratie ging heel snel, wanneer we bij vrienden of familie op bezoek waren, was dat eigenlijk al de laatste keer. Dit was eigenlijk ook wel goed voor ze, anders zitten ze zolang in het proces van afscheid nemen. 

Onze kinderen gingen de laatste weken wat vaker naar de opvang of naschoolse opvang. Sowieso om alle dagen op te maken maar ook dat wij dan in die tijd alles konden inpakken. Het halve huis stond op de kop, wel zo fijn dat ze dat allemaal niet hoefden te zien en wij konden lekker doorwerken ;). 

Vertel je kinderen dus wat er gaat gebeuren en neem ze in veel dingen mee. Zo krijgen ze achteraf minder teleurstellingen te verwerken en is het verhuizen één groot feest ;). 

Kijk hieronder voor meer blogs die je misschien wel interessant vindt.